ΓΛΑΥΚΩΜΑ 

​Η πάθηση του γλαυκώματος οδηγεί στην απώλεια όρασης χωρίς προειδοποίηση. Κατά τη διάρκεια των πρώιμων σταδίων της νόσου μπορεί και να μην υπάρχουν συμπτώματα. Οι έρευνες εκτιμούν ότι το 50% των ανθρώπων που πάσχουν από γλαύκωμα δεν το γνωρίζουν. Για την απώλεια όρασης ευθύνεται η βλάβη που προκαλείται στο οπτικό νεύρο, το οποίο μπορούμε να φανταστούμε ως ένα ηλεκτρικό καλώδιο με ένα εκατομμύριο σύρματα. Αυτό το νεύρο ευθύνεται για τη μεταφορά της εικόνας από τα μάτια στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Για την ώρα, δεν υπάρχει οριστική θεραπεία που να καταπολεμά το γλαύκωμα. Παρά ταύτα, η φαρμακευτική αγωγή ή η χειρουργική επέμβαση μπορούν να επιβραδύνουν ή να αποτρέψουν τελείως την τύφλωση. Ο τύπος γλαυκώματος, καθώς και άλλοι παράγοντες, καθορίζουν την καταλληλότερη θεραπεία που πρέπει να ακολουθήσει ο ασθενής. Η πρώιμη ανίχνευση παίζει καθοριστικό ρόλο στην αποτροπή της εξέλιξης της νόσου.

Πριν κάποια χρόνια, υπήρχε η αντίληψη ότι η υψηλή πίεση στο μάτι -ενδοφθαλμία πίεση (ΕΟ.Π.)- αποτελούσε τη βασική αιτία για τη βλάβη του οπτικού νεύρου. Παρότι η ενδοφθαλμία πίεση όντως αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου, είναι γνωστό πια ότι και άλλοι παράγοντες παίζουν ρόλο. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από το γεγονός ότι ακόμα και άτομα με φυσιολογικά επίπεδα ΕΟ.Π. δύνανται να υποστούν απώλεια όρασης λόγω γλαυκώματος.

Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες γλαυκώματος για έναν ενήλικα. Το γλαύκωμα ανοικτής γωνίας και το γλαύκωμα κλειστής γωνίας.

Ποιοι κινδυνεύουν από τη νόσο;

Ο καθένας μας. Παρόλα αυτά, συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων διατρέχουν περισσότερες πιθανότητες από άλλες. Τα άτομα που θεωρούνται ότι είναι πιο πιθανόν να αποκτήσουν γλαύκωμα, κάθε δύο χρόνια θα πρέπει να κάνουν έναν πλήρη οφθαλμολογικό έλεγχο, συμπεριλαμβανομένης και της διαστολής της κόρης.